Za naszą granicą zadbano o uczucia najbardziej prześladowanej grupy społecznej. Od przyszłego roku w Czechach zacznie obowiązywać nowe prawo, które...
Chorujący potrzebują wspólnoty, nie rynku. Ale rynek nie odda tak intratnego biznesu bez oporu. To gigantyczny przemysł, który nie będzie na...
Jak nie przegrać wyzwolenia?
Gdzie tkwi tajemnica nieustannej popularności myśli Frantza Fanona? Ten pochodzący z Martyniki działacz algierskiego...
Demokracja w wydaniu liberalnym się kończy. Jeśli nie chcemy jej oddać prawicy, musimy odzyskać politykę – sporną, emocjonalną i odważną. Czas...
Jak wytłumaczyć, że ludzie nie są w stanie zrezygnować z części własnego komfortu, mając świadomość, że to niszczy przyszłość ich dzieci? Jak z...
Stało się. Po wielu dniach napięcia i wzajemnego ostrzału pomiędzy Izraelem Netanjahu wspieranym przez Trumpa, a Iranem ajatollahów - USA...
Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Decydujące było poparcie udzielone przez Komunistyczną Partię Nepalu, na czele której niegdyś stał. Poparcia dla niego udzielił obecny prezes partii, Khadga Prasad Sharma Oli.
Obaj politycy byli partnerami w ostatnich wyborach parlamentarnych w 2017 r., ale w połowie pięcioletniej kadencji zaczęli rywalizować o to, kto powinien zostać premierem. Początkowo mieli osiągnąć konsensus, na mocy którego stanowisko to piastowałby najpierw jeden z nich, a potem drugi. Ostatecznie nie doszło do porozumienia, a weto postawił obecny przywódca partii maoistowskiej.
Do Dahala rękę wyciągnął Sher Bahadur Deuba, lider socjaldemokratycznego Kongresu Nepalskiego. Dzięki temu wszedł do koalicji rządzącej, a premierem został Deuba. Układ ten ostatecznie jednak upadł po wyborach z 20 października tego roku. Tym samym Dahal ponownie doszedł do porozumienia z władzami Komunistycznej Partii Nepalu.
Obecny premier Nepalu, znany wówczas jako Prachanda, przewodził powstaniu maoistów w latach 1996-2006. Ostatecznie rewolta doprowadziła do zmian konstytucyjnych, zniesienia monarchii i ustanowienia republiki oraz zalegalizowała działalność polityczną komunistów.
Od czasu zniesienia wielowiekowej monarchii w 2008 r. żaden premier nie rządził przez pełną kadencję. Poza częstymi zmianami rządów, Nepal boryka się obecnie z rozdrobnieniem sceny politycznej.
fot. Wikimedia Commons
