Za naszą granicą zadbano o uczucia najbardziej prześladowanej grupy społecznej. Od przyszłego roku w Czechach zacznie obowiązywać nowe prawo, które...
Chorujący potrzebują wspólnoty, nie rynku. Ale rynek nie odda tak intratnego biznesu bez oporu. To gigantyczny przemysł, który nie będzie na...
Jak nie przegrać wyzwolenia?
Gdzie tkwi tajemnica nieustannej popularności myśli Frantza Fanona? Ten pochodzący z Martyniki działacz algierskiego...
Demokracja w wydaniu liberalnym się kończy. Jeśli nie chcemy jej oddać prawicy, musimy odzyskać politykę – sporną, emocjonalną i odważną. Czas...
Jak wytłumaczyć, że ludzie nie są w stanie zrezygnować z części własnego komfortu, mając świadomość, że to niszczy przyszłość ich dzieci? Jak z...
Stało się. Po wielu dniach napięcia i wzajemnego ostrzału pomiędzy Izraelem Netanjahu wspieranym przez Trumpa, a Iranem ajatollahów - USA...
Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Francuska lewica jednoczy się przed wyborami parlamentarnymi, które odbędą się 12 i 19 czerwca.
Trzy partie zawarły sojusz wyborczy i wystartują jako Nowa Ludowa Unia Ekologiczna i Socjalna. Składać się na nią ma kilka ugrupowań, jednak trzon z nich tworzą trzy partie Francuska Partia Komunistyczna (PCF), Zieloni (EELV), Niepokorna Francja (LFI) i najprawdopodobniej Partia Socjalistyczna (PS).
Centralną postacią i ugrupowaniem będzie partia Niepokorna Francja Jean-Luca Mélenchona.
Drugą składową jest Francuska Partia Komunistyczna. Obecnym pierwszym sekretarzem jest Fabien Roussel, który w prawyborach próbował zawalczyć o elektorat ludowy. Jest zwolennikiem energii atomowej, co na lewicy we Francji jest postawą mniejszościową.
Trzecią składową są Zieloni (EELV). Jest wśród nich kilka frakcji: alterglobaliści, zielone mieszczaństwo czy radykalni ekolodzy spod hasła degrowth.
Czwartą składowej koalicji może zostać Partia Socjalistyczna. Jednakże część członków partii może nie podporządkować się decyzji o zawarciu sojuszu. Partia Socjalistyczna zaliczyła błyskawiczny i spektakularny upadek. W 2012 r., kiedy François Hollande został prezydentem, a PS wygrała wybory parlamentarne, socjaliści mieli pełnie władzy: prezydenta, parlament, Senat i 20 z 26 regionów. Teraz, zaledwie 10 lat później ich kandydatka na prezydenta, mer Paryża Anne Hidalgo, uzyskała zaledwie 2% poparcia.
Sojusz lewicy ma być pluralistyczny. Każda partia będzie miała możliwość utworzenia własnej grupy parlamentarnej.
fot. Facebook Stéphane Troussel
