Za naszą granicą zadbano o uczucia najbardziej prześladowanej grupy społecznej. Od przyszłego roku w Czechach zacznie obowiązywać nowe prawo, które...
Chorujący potrzebują wspólnoty, nie rynku. Ale rynek nie odda tak intratnego biznesu bez oporu. To gigantyczny przemysł, który nie będzie na...
Jak nie przegrać wyzwolenia?
Gdzie tkwi tajemnica nieustannej popularności myśli Frantza Fanona? Ten pochodzący z Martyniki działacz algierskiego...
Demokracja w wydaniu liberalnym się kończy. Jeśli nie chcemy jej oddać prawicy, musimy odzyskać politykę – sporną, emocjonalną i odważną. Czas...
Jak wytłumaczyć, że ludzie nie są w stanie zrezygnować z części własnego komfortu, mając świadomość, że to niszczy przyszłość ich dzieci? Jak z...
Stało się. Po wielu dniach napięcia i wzajemnego ostrzału pomiędzy Izraelem Netanjahu wspieranym przez Trumpa, a Iranem ajatollahów - USA...
Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Przypomnijmy niektóre poglądy, jakie publicznie głosił Liu Xiaobo:
(a) Tragedią Chin było to, że nie zostały poddane co najmniej 300-letniej kolonizacji przez potęgę zachodnią bądź Japonię. To zapewne ucywilizowałoby je na zawsze;
(b) Wojny, które Stany Zjednoczone prowadziły w Korei i Wietnamie, były wojnami z totalitaryzmem i dzięki nim wzrosła "wiarygodność moralna" Waszyngtonu;
(c) Bush słusznie rozpoczął wojnę w Iraku, a jego krytyka ze strony senatora Kerry’ego stanowiła "kampanię oszczerstw";
(d) Afganistan? Bez niespodzianki: całkowite poparcie dla NATO-wskiej wojny.
Ma on prawo do takich opinii, ale czy powinno się go za nie nagradzać?
Norweski prawnik Fredrik Heffermehl wskazuje, że komitet noblowski postępuje wbrew woli i testamentowi wynalazcy dynamitu, którego spuścizna legła u fundamentów nagrody: "Komitet nie otrzymał pieniędzy na nagrodę, by dowolnie nimi dysponował, lecz zostały mu one powierzone, by otrzymała je osoba mająca fundamentalny wkład w budowę pokoju oraz przełamywanie błędnego koła wyścigu zbrojeń i siłowej walki o władzę. Jeśli tak na to spojrzeć, to Nagroda Nobla z 2010 r. kolejny raz okazuje się być pozbawioną legitymacji nagrodą, wręczoną przez pozbawiony legitymacji komitet".
Tariq Ali
tłumaczenie: Paweł Michał Bartolik
Tekst pochodzi z witryny internetowej pisma London Review of Books. Dziękujemy redakcji i autorowi za zgodę na publikację przekładu (który pierwotnie ukazał się na portalu Internacjonalista.pl).
