Za naszą granicą zadbano o uczucia najbardziej prześladowanej grupy społecznej. Od przyszłego roku w Czechach zacznie obowiązywać nowe prawo, które...
Chorujący potrzebują wspólnoty, nie rynku. Ale rynek nie odda tak intratnego biznesu bez oporu. To gigantyczny przemysł, który nie będzie na...
Jak nie przegrać wyzwolenia?
Gdzie tkwi tajemnica nieustannej popularności myśli Frantza Fanona? Ten pochodzący z Martyniki działacz algierskiego...
Demokracja w wydaniu liberalnym się kończy. Jeśli nie chcemy jej oddać prawicy, musimy odzyskać politykę – sporną, emocjonalną i odważną. Czas...
Jak wytłumaczyć, że ludzie nie są w stanie zrezygnować z części własnego komfortu, mając świadomość, że to niszczy przyszłość ich dzieci? Jak z...
Stało się. Po wielu dniach napięcia i wzajemnego ostrzału pomiędzy Izraelem Netanjahu wspieranym przez Trumpa, a Iranem ajatollahów - USA...
Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
97-letnia dziś Sendlerowa przed wojną była działaczką Polskiej Partii Socjalistycznej. Niemal od samego wybuchu wojny zaangażowana była w pomoc prześladowanym przez hitlerowców Żydom. Początkowo robiła to jako pracowniczka opieki społecznej, od grudnia 1942 r. pod pseudonimem Jolanta brała udział w budowaniu struktur podziemnej Rady Pomocy Żydom "Żegota", do której wciągnął ją inny działacz PPS Julian Grobelny, pierwszy przewodniczący organizacji.
Sendlerowa wkrótce została kierowniczką dziecięcego referatu Żegoty. Najpierw dostarczała pomoc za mury getta, a gdy Niemcy rozpoczęli jego likwidację, zorganizowała wyprowadzenie z niego żydowskich dzieci. Po "aryjskiej stronie" zapewniała im pobyt w polskich rodzinach oraz u sióstr zakonnych w Warszawie, Turkowicach i Chotomowie. W 1943 r. została aresztowana przez gestapo; torturowano ją i skazano na śmierć, której szczęśliwie uniknęła dzięki przekupieniu niemieckich strażników przez Żegotę.
Po wojnie, w 1965 r. izraelski instytut Yad Vashem przyznał jej medal "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata", nadawany osobom szczególnie zasłużonym dla pomocy Żydom podczas wojny. W 2002 r. otrzymała Order Orła Białego. Kilkakrotnie wymieniano ją jako kandydatkę do pokojowego Nobla. W tym roku do nagrody zgłosił ją amerykański nauczyciel historii Norm Conrad, którego uczennice w 1999 r. wystawiły w szkole w Pittsburgu sztukę "Life in a Jar" (Życie w słoiku), będącą rekonstrukcją wojennych losów Jolanty.
Irena Sendler dzisiaj mieszka w domu opieki w Warszawie.
Grzegorz Ilnicki
Marek Tobolewski
